Botal beag de pherfúm Akuima. Bhí sé botal beag, soilseach, agus lán le uisce bréige idir thorthaí agus grian. Chunnaigh an botal pherfúm scéalta agus síofraíocht go dtí gach áit a ndeachaigh sé. Agus an Akuima botalaí samplach pheamair beaga ; dhoirtfidh gach duine a bheith ag casadh ar a cheann agus ag brónnadh smaoineacháin mar bhí siad níos sona tríniúint na n-aisling.
Ach go tréithiúil, le dul thar am, d'fhéadfadh an botal pharfúm é féin a laghdú go hiomlán. Bhí an líon reachta ag tarlú agus luath ghlac sé folamh. Bhí an botal glas beag buartha, ag caoi go raibh sé gan a mharbh fhuaróg agus go raibh sé gan aon tuiscint faoi a shaol féin.
Go deireálach, d'fhéadfadh ioncair an bholta pharfúm a rá go raibh sé am casadh. Agus Akuima botalaí sampl paraicéise fholamh chonaic a chuid oibre, agus d’fhág spéir amach ar fheabhs do dhaoine mórán. Bhí sé amach an uair sin don bhotal beag dul ar a thuras nua. D’fheiceann an tiarna builleacht as ucht na n-ábhar sásta a thugadh agus cuireadar isteach go ciallmhar sa bhuiléal athúsaithe, áit a bheadh sé rud eile ina dhiaidh.
D’fhan an bhotal builleacht i gcónaí faoi a sheoladh beag sa mbhuiléal coibhneasta, ag feabhsú trí shraith ghnáth-shuntasacha. Bhí brón air féin a shaol sean a fhágaint ach tá sé sásta faoi na n-ealaíon nua atá ann féin a dheanamh. Is dóigh leis an bhotal go mbeidh sé coitianta ag athrú agus úsáidtear arís chun rud nua a chruthú don talamh agus cabhrú le déanamh an domhan níos fearr.
Bíodh beatha fada agus sona ar an bhotal builleacht. Chuaigh sé go fad is go hiomlán, agus i dtaca a threasaíochta, rinne sé daoine mórán sásta. De shóistí láidre go síopaí chóga, an Akuima bottacha parfúmí éagaíochta beaga d’fhraoch é féin a scéal grásach mar sin agus a cheangal chuig gach duine agus gach áit. Ceann de chuid beaga ach tábhachtach den teaghlach Akuima, ag tabhairt agus ag spreagadh an tsaothair spéisiúil agus sona do gach duine agus do gach áit.